پلی یورتان چیست؟
پلی‌یورتان نام عمومی پلیمرهایی است که دارای پیوند یورتانی هستند. واکنش الکل و ایزوسیانات منجر به تشکیل پیوندهای یورتانی می‌شود. اگر به جای الکل، از گروه آمینی استفاده شود پیوند اوره حاصل می‌شود. توانائی گروه ایزوسیانات در انجام واکنش با موادی که دارای هیدروژن فعال هستند و همچنین با خود، پایه و اساس شیمی پلی‌یورتان را تشکیل می‌دهد. پلی‌یورتان‌ها از سه جزء اصلی پلی‌ال، ایزوسیانات و گسترش‌دهنده زنجیر تشکیل‌شده‌اند. پـلـی‌یورتان‌هایی که از واکنش این اجزاء با یکدیگر به دست می‌آیند درواقع پلیمرهای قطعه‌ای هستند که شامل قطعه‌های سخت یـورتانی و قطعه‌های نــرم هستند.
این ناسازگاری ترمودینامیکی و فیزیکی باعث جدایی نانو و میکروفازی می‌شود، و خودآرایی به دست آمده از این مواد پتانسیل زیادی برای استفاده در کاربردها و صنایع مختلف دارد. بخش نرم با دمای انتقال شیشه‌ای پایین بستر پیوسته را تشکیل می‌دهد، که انعطاف‌پذیری دمایی پایینی دارد. بخش سخت با دمای انتقال شیشه‌ای و نقطه ذوب بالا تمایل به خودآرایی در دمین‌ها از طریق شبکه‌های فیزیکی دارد، که این دمین‌ها به‌عنوان فیلر در بستر پیوسته عمل می‌کنند و خواص بخش نرم ازجمله خواص مکانیکی، مقاومت حرارتی، و مقاومت در برابر حلال را بهبود می‌دهند. حال با توجه به این ویژگی منحصر به فرد می‌توان دریافت که خواص و به ویژه رفتار مکانیکی-دینامیکی بی‌نظیر پلی‌یورتان‌ها به علت جدایی نانو و میکروفازی آن‌ها است.
